Prangalar Şiiri

Prangalar Şiiri

Gönlüm kıskandırırken, Akdenizdeki azgın dalgaları.
Şimdi kimler sökecekti, gönlüme vurduğun prangaları.
Yanardağaları, depremleri aşarken gönlümdeki isyanım.
Sen masumken, elbet benim de vardı haklı olduğum bir yanım.

Gülün boynu bükük kalırdı, solmasın daldaki yaprak.
Seni kimseler unutturamazdı, bagrına bassa da kara toprak.
İsyanım gönlüme ait değilken, dilin kemiği yok derler.
Ben yüzünüze haykırırken, digerleri arkanızdan söverler!

Vefasızlık ederken, kahr ediyordum isyan etiğim geceye.
Neticede kuldum, yeter ki sen iste, ben hazırdım secdeye.
Belki sınırı aşıp ileri giderken niyet ard deği,bu şairin nazıydı.
Kainat kainat olalı bu ilk ve son, affetmelisin kul kulluğa razıydı.

Ali Garbioğlu
Hatay / İskenderun Demir Ve Çelik Fab.
19.09-2006

Yayınlanma: 18.03.2024 22:29
Düzenleme: 19.03.2024 00:29

Şiir Teması (Konusu): Sitem

Ali Garbioğlu Şiirleri

Şiiri Paylaşın

117 kez okundu.

Prangalar Şiiri İçin Yorum Yaz...

Yorumu Kaydet

Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.