Es Köyümün Rüzgarları Şiiri
ES KÖYÜMÜN RÜZGARLARI
ES KÖYÜMÜN RÜZGARLARI
Es köyümün rüzgarları,
Birazcıkta bensiz es,
Ter kokan çocukluğuma,
Çamurdan kermeli ellerimle,
Asi oğluna, anamın seslenişi,
Hâlâ çınlar kulaklarımda...
Gel oğlum karnın acıkmadı mı,
Hala bedenin oyuna doymadı mı,
Al dürümünü , al ayranını,
Yok istemem anne,
Rüzgar essin yerime,
Geç kaldım şimdi,
Dönememki geriye.
Es köyümün rüzgarları
Birazcıkta bensiz es,
Es Sorgun’un tepelerine.
Rüzgarını bile özlediğim.
Ey çocukluğum, ey gençlİğim,
Ayrı düşüp gurbet gurbet gezdiğim,
Özledim , zehir gibi özledim,
Es köyümün rüzgarları...
Gurbet elde , sıla nerde..
Bil köyümün rüzgarları...
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Yayınlanma:
Düzenleme:
121 kez okundu.
Es Köyümün Rüzgarları Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Adem ÖZEL Şiirleri:
- Hapset Gözlerine Beni (92)
- Meydan (195)
- Ay Küsmüş Geceye (110)
- Rüzgar (102)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)