Sende Anlarsın şiiri, Ali Garbioğlu şiirleri

Sende Anlarsın Şiiri

Perde kapanıyor, film bitiyor işte,
O hiç bitmeyecek sandığımız,
Zaman, zaman bıktığımız,
Usanıp sıkıldığımız,
Nihayetinde,
Konuşacak bir şeyimiz kalmadı.
Sadece bakışlarımızda hüzün.
İşte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz...
O!
Akılalmaz bir endişesiydi,
Gönlümün,
Ayrılık;
Bana sorarsan!
Başka bir şekildi!
“Ölümün”!.

Memlekette o gün ,
Adeta,
Bayram havası esiyordu?
Adeta düğündü,
Sanki düğündü,
Sensiz kalmışlığı,
Yaşamakta olan benim,
İşte o gün
“Yıkıldım gündü“.

Elden ne gelir,
Çaresizsin ne yaparsın,
Yatağına uzanıp,
Benim sensizliğe ağladığım gibi,
Sen de ağlarsın.

Sen:
Parçalı bulutlu,
Geçmekte olan yaşantımın,
Kimi gün sisi,
Bazen yağmuru,
Poyrazı Meltem’i kara yelisin.
Öylesi hoyratsın ki,
Kim bilir,
Belki sen delisin!
“AMA”!
Sen ben de esen,
Eski Kavak yelisin…

Sen;
Akdenizdeki martı,
Beydağı nda ki Karsın.
Kulakları çınlasın “Erzincanlım”!
Bundan böyle,
Yazdğım, yazacağım her şeiirde;
“ Sen varsın.
Gün gelir,
Sevmek neymiş,
“ANLARSIN”…………………!

Ali GARBİOĞLU. Antalya / LARA.