Bu Kumaş Bizim Değil şiiri, Coşkun ERTEPINAR şiirleri

Bu Kumaş Bizim Değil

Bu kıyılar, bu sular
Bu güneş, bu bahar,
Bu can biten topraklar bir uçtan bir uca
Bizim işte!
Bu binalar, bu arabalar,bu yollar,
Bu fabrikalar, bu köprüler, kanallar,
Bu uzayan kollar
Bizim işte!
Yetmiyorsa yetecek bir gün,
Her şey istediğimiz gibi olacak,
Bütün yüzler gülecek,
Gülecek fakat yine de
Bir kumaş dokunuyor zamanın iğlerinde
İçten içe,
İlmikleri tersine...
Kimler dokuyor bu kumaşı,
Kimler taşıyor pazar pazar,
Kimler satıyor çarşı çarşı?...
İnancımız, sevgimiz,
Bize özgü hâlimiz yok içinde...
Bu çirkin, bu kaba, bu ısırgan otları gibi
Canımızı dalayan kumaşı
Dokuyamaz ki çocuklarımız kendi elleriyle...
Bu kumaş bizim değil,
Bizim değil işte!

Coşkun ERTEPINAR

Coşkun ERTEPINAR Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Bu Kumaş Bizim Değil Şiiri