Cananım Var Dı şiiri, Coşkun KOÇHAN şiirleri

Cananım Var Dı Şiiri

Eylül’ün hazin bir günü akşamı,
Yüreğim yaşarken kederi gamı.
Bilmem melek miydi huri endamı.
Beyazlar içinde cananım vardı.

Yüce dağlar başı karsız olur mu?
Hasretlik ateşi nârsız olur mu?
Sevdayı yaşamak yârsız olur mu?
Beyazlar içinde cananım vardı.

Deli derler Çoruh, susmuş oturmuş.
Bülbül şeydalığın kesip bitirmiş.
Özlem ile bu can aklın yitirmiş.
Beyazlar içinde cananım vardı.

Şehit Osman ile Bayburt Kalesi.
Virana dönüşür barkı sılası.
Ayrılık, sevdanın makûs belası,
Beyazlar içinde cananım vardı.

Goncalar sararmış, bülbüller suskun.
Sitemi içinde, umudu düşkün,
Sanki kaderine, talihe küskün,
Beyazlar içinde cananım vardı.

Bir meçhul mekânda, bakışı şaşkın,
Derdini sorarsan, dağları aşkın,
Çağlar durmaz gayrı, yüreği coşkun.
Beyazlar içinde cananım vardı.

Keder kement olmuş, ruhum boğarken.
Umut tükeniyor, güneş doğarken.
Kapkara geceden yıldız ağarken,
Beyazlar içinde cananım vardı.

Dinleyin sesimi ey ulu dağlar.
Yürekte yaramı hangi od dağlar.
Viran oldu gitti, bozuldu bağlar.
Beyazlar içinde cananım vardı.

Görmesem gül yüzün, duymasam sesin.
Tenime değmese ılık nefesin,
Çaresizlik bağlar, dilim ne desin.
Beyazlar içinde cananım vardı.

Ömrün sonu derler, yakasız gömlek.
Yar dokur elinde hep ilmek ilmek.
Hasreti yaşarken kâr etmez ölmek.
Beyazlar içinde cananım vardı.

YUSUFOĞLU der ki esmesin yeller.
Hasret türkülerin çağırsın diller.
Tenimi kabire koyarken eller.
Beyazlar içinde cananım vardı.

Yusufoğlu
26.09.2012