Fırat şiiri, Cüneyt GALİP şiirleri

Fırat Şiiri

Hayatım karardı diyen bir çocuğun dramıydı bu hayatı sorgulatan
Acaba neydi bu yaşta onu hayattan soğutan
Aile mi çevre mi yoksa sevgili mi diye sorarken meraktan
Ben sormadan dökülüverdi soluklanmadan

Sevdalanmıştı bir defa farkında olmadan
Dedi: ağabey bilsem böyle olduğunu yapar mıydım?
Öyle güzel bakıyordu ki dayanamadım uzattım elimi
Uzatır mıydım bilsem kalbimin de o el ile gideceğini

Vurulmuştu bir defa zeytin karası gözlerine
İnancı olmasa feda edecekti cennet vadeden sözlerine
Sanki cennetten bir çiçek kopup gelmiş değmişti yüreğine

Adı Fırat’tı. Fırat gibi coşkulu Fırat kadar derindi
Yaş 18 yeni terlemiş sakalları yüzünde birkaç sivilce
Ama yüreği, bu yaşta düşmüştü bir ateş çemberine
Kurtulmak mı? Zordu hatta imkânsızdı
Velhasıl bu ateşin içinde yanacaktı.

Fırat dedim. Yok, ağabey dedi
Kurtul dedim? Ateşten kaçmak yakışmaz bize dedi
Kanı deli akıyordu. Fırtınalar kopuyordu içinde
Ah be ağabey dedi. Bir merhaba dese su serpecek bu yanan yüreğime

Daha yeni reşit olmuştu Fırat
Ancak görseniz sanki 70 yaşında bir bilge yapmıştı bu sevda
Diyecek o ki çocuk olmadan yaşlanmıştı Fırat.

Cüneyt GALİP
22.08.2020