Yalnızlık Yağıyor şiiri, Ekrem BOZKURT şiirleri

Yalnızlık Yağıyor Şiiri

Yalnızlık yağıyor ,uzun zamandır.
Ahmak ıslatana dönüşmüş çoktan.
Bir başka kimse yok ,ıslanan benim
Titremeler sarmış feci haldeyim...
Yalnızlık yağıyor , uzun zamandır.

Sen yoksun, kimse yok , karanlık yutmuş...
Gözlerim terketmiş ışıklarını.
Bütün gönüllerin sancısı tutmuş
Sevenler unutmuş aşıklarını..
Sen yoksun, kimse yok, karanlık yutmuş...

Yalnızlık yağıyor, gökyüzü delik.
Şimşeğin ışığı yakar, yüzünü.
Birtek iyi yanı, hiç belli değil
Görmüyor hiç kimse ağladığımı...
Yalnızlık yağıyor, gökyüzü delik.

Yalnızlık yağıyor, her yanım efkar.
Benimle birlikte yas tutar gökler.
Sevdadır, gözüme çizmiş resmini
Bir ağlasam, seni düşürecekler.
Yalnızlık yağıyor, her yanım efkar.
.
Yalnızlık yağıyor, unutamadım.
Kapına varıyor hep adımlarım.
Tenine değiyor nefesim harım.
Yalnızlık yağıyor ,ben bir yangınım
Yalnızlık yağıyor, unutamadım.

İzmir-Eylül-2020