Doldurulan Kalemler Şiiri
Yıldızları koparıp doldurur kalemine
Kargalar uyandı şafakta, ses etmediler
Uyandırmadan geçtiler güneşi
Soğuğuna sarıldı sıkıca sabahların
Yaktığında o sigarasını, boğardı bir kaç anıyı
Rüzgarlar geçtiler, toprağın üstünde süzülerek
Boş kalmış yanaklarıyla bir kadının çığlığı
Soyunurken, içinde kahkalarıyla etten zindanların
Uyandırmadan geçtiler, sokakta çürüyen leşi
Koparılmış onuruyla soyundu kalbini örterek
Duvara yaslandı uyandırmadan güneşi
Ses etmediler ismi olmayan ölüler
Vurulurken kadın gözlerindeki çocuk uyanmasın
Onun izini de silerdi tüfekler duyulursa çığlığı
Ruhundaki çocuklar ölülerin, dünyayı adımlar
Her biri kalemlere doldurulmuş, koparılan yıldızlar.
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Aşk
95 kez okundu.
Doldurulan Kalemler Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer İbrahim KİREÇ Şiirleri:
- Çatı Katı (114)
- Damağındaki Tat (104)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)