Dolunay şiiri, İlhan HAYLAZ şiirleri

Dolunay Şiiri

Gecenin tenhalığına
Gözlerin düşmüş
Karanlığa güzelliğinin nuru.
Kayan yıldızların çehresinde
Sancıyan aşkın.
Bir dolunay var ki
Korkak bakışlarının maviliğinde dalga dalga...

Duygularım çok ağır
Gökyüzünün bulutsuz ağlaması kadar
Deniz gibi
Dalgası isyanıdır ihanetlerin...

Kalemimden satırlar dökülüyor
Ömürden çalan bir sebep.
Bir sebep ki
Aylar yıllar geçse de
Bitmeyen bir dert

Bu kış gecesi
Yazmak istiyorum
Anlatmak istiyorum seni...

Kışın zemheri günlerinde
Ağacın kuruyan dalına
Taş duvarlara,
Ve katı vicdanlara
Usanmadan aşk nasıl anlatılır
Bir bilsen

Ondandır ki
hep sonbahara çıktığından
Mevsimler kendinden utansın...

Ayak bastığın topraklara
İhanete bir çift lafım olsun ki,
Doğa ana cezanı versin...