Kiler Şiiri

Kiler Şiiri

Bendeki yokluğunu varlığınla dolduramazsın!
Bunun tarifi, hacmi, mekanı oluru yok.
Ben kendime başkaldırdım
Kendimden uzaklaşıp
Karanlık bir ardiyeye sığındım.
Ne kapısı var ne penceresi bu karanlığın
Sabahı yok, gecesi yok çıkışı yok.

Sıfırlamak mümkün müdür ömrünü
Hiç doğmamak mesela !?
Yaşına başına rağmen sıfırlamak
Yılların üstünden geri dönebilir mi insan ?
Çocuk ayaklarıyla küçücük adımlarla koşabilir mi geçmişteki kendine ?.
Kucaklayıp çocukluğumu 
Bir tebessüm isterdim saflığımdan
Yerine dünyaları verirdim yine kendime .
Hadi gidelim küçüğüm
İnsanın hiç ayak basmadıgı ,
karlar diyarına gidelim .
Kardan adamlardan başka adamların olmadığı o diyarlar
Göz aralığı kadar yakınımız da
Bak köşedeki parkta çocukluğumuz ,salıncakta .
Kapat gözlerini birdaha hiç açma bebek.
Uykularda özgürleşecegiz
Özgürleşecek  gözpınarlarımız 
Bir kaç damlaya gülümseyerek.
Avaz avaz bağır
Hıçkırarak ağla
Ve uyuyarak sus bebek !
sana ölüm yok bu salıncakta
Oyna ,koş bebek
Adım adım parkları
Salla bu salıncakta .

Oksijen
2068/ jubiter.

Yayınlanma: 23.08.2024 19:22
Düzenleme: 24.08.2024 00:21

Şiir Teması (Konusu): İcselik.

İsimsiz Şair Şiirleri

Şiiri Paylaşın

242 kez okundu.

Kiler Şiiri İçin Yorum Yaz...

Yorumu Kaydet

Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.