Şimdi Sahile Muhtaç Yorgun Bu Gemi şiiri

Şimdi Sahile Muhtaç Yorgun Bu Gemi Şiiri

Şimdi sahile muhtaç yorgun bu gemi

İnsan olmuşum çoktur günahlarım
Kuş olaydım...
Taş olaydım

İnsan olmuşum yoktur sevaplarım
Güle akan su olaydım
Gönle akan gül olaydım

İnsan oldum gurbet gurbet gezdim
Köyümde bir bahçede ağaç olaydım
Susuz olaydım aç olaydım

İnsan oldum dağ doğsaydım
Karanlıklara ay doğsaydım
Anasıyla koşan tay doğsaydım

İnsan doğdum anamdan
Hani insanlığım
Hangi kula yar oldu insanlığım
Gerçek kula ağyar oldu insanlığım

Kuşu yaraladı insanlığım
Taşı yaraladı insanlığım
En başı yaraladı insanlığım

Utansın insanlık insanlığımdan
NE DAĞIMDAN FAYDA VAR NE OVAMDAN
Kim su içti kuyuya inip-çıkan kovamdan

Akla ziyan işlerim
Durmadan günah işlerim
Ateş olacak bana ah işlerim

Geçti -gitti bir koca ömür
Fayda vermedi bir muhtaca bu ömür
Yüküm pamuk değil kömür...

Şimdi sahile muhtaç yorgun bu gemi
Bağlayın kıyıya
Söndürün ışıklarını emi
Dünyada bitmedi ahirette de bitmez matemi...

Yayınlanma: 30.04.2020 06:20
Düzenleme: 01.05.2022 00:09

Şiir Teması (Konusu): Şimdi sahile muhtaç yorgun bu gemi

İsimsiz Şair Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Şimdi Sahile Muhtaç Yorgun Bu Gemi Şiiri