Ruhum Kimsesiz Yetim Şiiri
RUHUM KİMSESİZ YETİM
Ruhum kimsesiz yetim
Parkta yatan çocuğum
Koluyla burun silen
Mendil satan çocuğum.
Hem suçluyum hem kötü
Hayatım her dem kötü
Herkes iyi ben kötü
Göze batan çocuğum.
Onun, bunun ve şunun
Hedefiyim kurşunun
Tavuğuna komşunun
Taşı atan çocuğum.
Bulaşmadım illete
Demedim ki git öte
Durduk yere millete
Gidip çatan çocuğum.
İSMAİL MALATYA
Yayınlanma:
Düzenleme:
138 kez okundu.
Ruhum Kimsesiz Yetim Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer İsmail MALATYA Şiirleri:
- HAYAL ETTİKÇE VARSIN (124)
- YILDIZELİ GEL DİYOR (159)
- Tanju Özcan (189)
- ELLERİ YIKAMAK GEREKİR (230)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)