Yalnızlık Kadermiş Şiiri
Yalnızlık kadermiş
Hüzünmüş, kedermiş
Ömrünce gidermiş
Dert içmek, kanmakmış.
Ölmekmiş yaşarken
Düşmekmiş koşarken
Çileyle pişerken
Kavrulmak, yanmakmış.
Yalnızlık işte bu
Verenin olmaz su
Azrail'i hu hu
Her daim anmakmış.
İSMAİL MALATYA
Yayınlanma:
Düzenleme:
116 kez okundu.
Yalnızlık Kadermiş Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer İsmail MALATYA Şiirleri:
- Ya Seninle Ya Sensiz (129)
- ÖMRE BEDEL BİR GÜLÜŞÜN (119)
- Ölesim Var (141)
- SİGARAYI DIŞLA HAYATA BAŞLA (193)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)