Nefs şiiri, Kenan Algün şiirleri

Nefs Şiiri

Varlığının gâyesini hırsına kurban kılıp,
Dünyâ bana râm olsun der cirmine bakmadan nefs.

İskat eder hak hukuku pür hırs ile saldırıp,
Menfaatin zerresini yerde bırakmadan nefs.

Arz-ı endam etmez, kibrin; libâsını giyinip,
Enâniyet halkasını boynuna takmadan nefs.

Rahat etmez, kendisini kandırarak; muhayyel
Ebedîlik kazığını dünyaya çakmadan nefs.

Tatmin olmaz, hadd-i ilâhîye edip tecâvüz,
Âhıretin tarlasını od ile yakmadan nefs.

Şahs-ı âlîsini tenzil ile halkın içine,
Girse de durmaz, mazlûmun gönlünü yıkmadan nefs.

Son sözü o söyleyecek, yoksa kesmez cidâli,
Giriştiği her cedelden muzaffer çıkmadan nefs.

Yetmez ona birkaç süslü kelâm ile övülmek,
Zikr-i dâim olmak ister, senâdan bıkmadan nefs.

Nice sinsi hîlelerle kötülüğü emreder*,
Allah; tutup kendisini, cahîme tıkmadan nefs.

Ve lâ temşi fil ardı merahâ** emrine uyup,
Tevâzu’ kıl, Rabbine dön, kendini sıkmadan nefs.

Kenan Algün

30-5-2014

* Çünkü nefs, daima kötülüğü emredicidir. (Yusuf 53)

** Yeryüzünde böbürlenerek dolaşma. Çünkü sen ne yeri yarabilir ne de dağlarla ululuk yarışına girebilirsin. (İsra 37)