Uykusuzluk şiiri, Mehmet CINGIR şiirleri

Uykusuzluk Şiiri

Uyurken herkes mışıl mışıl
Uyku tutmuyor benim gözlerimi
Gökyüzüne bakıyorum,
Hava açık,ışıl ışıl…
Yıldızları sayıyorum.
Birden bir yıldız kayıyor,
Benim yıldızım mı diye ürperiyorum.
Parka gidiyor kaydıraklarda kayıyorum
Çocuk olup.
Başka güzel şeyler düşünüyor,
Güzel hayaller kuruyorum;
Geleceğe dair.
Şiirler yazıyorum
Olup sanki şair.
Masmavi bir deniz kıyısında,
Martıları seyrederek
Tavşan kanı çayımı yudumluyorum.
Martılarla sohbet ediyorum.
Yemişlerine doyamadığım
Ağaçlar arasında dolaşıyorum.
Robinson’un adasına gidiyorum
Uzaktan el sallıyorum gemilere…
Çentik atıyorum ağaçlara
Takvimi unutmamak için.
Nuh’un gemisine biniyorum
Yükseliyorum sularla birlikte.
Sokaklarda,parklarda dolaşıyorum,
Çiçek uzatıyorum güzel kadınlara.
Koyunları sayıyorum;
Yüz,ikiyüz,bin,beş bin,on bin…
Ne kadar çok koyun varmış meğer!
Saymakla bitmiyor.
Düşünmemeyi düşünüyorum,
Yine olmuyor.
Sağa dön,sola dön
Yine bak duvarlara bön bön!
Sabaha karşı biraz dalıyorum,
Birden yine uyanıyorum.
Bakıyorum ki, taze bir yağmur yağıyor.

Yayınlanma: 12.08.2018 10:46
Düzenleme: 12.08.2018 10:46

Mehmet CINGIR Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Uykusuzluk Şiiri