Yalnızlık şiiri, Muhammet YILMAZ şiirleri

Yalnızlık Şiiri

Bugün normal bi' gün;
Sen varsın yine her yerde,
Uyanışımda, o loş holde.
Her yerde ve dahi kalbimde...

Hapsettin kendine beni.
Gülüşüne, konuşmana hapsettin.
Durduramadım beni, hep sevdim seni.
Aniden geldin ve beni mahvettin.

Çok anlamsızım sensiz.
Sanki kalmışım nefessiz.
Ölümle hayat arasında, karanlık bir yerdeyim,
Karanlık ya da gözlerim fersiz!

Yine aç kalbimde gülüm,
Yine gez bu sokakta, belki seni görürüm.
Sen üzülme ben yerine üzülürüm.
Ne mi olur gelmezsen? Ölürüm...

Öyle bakma bana gülüm,
Gözlerin kör eder beni.
Işıldar o gözler hem,
Boş ver sen bakma ben yine de severim seni...

Ben istemez miyim ay yüzlüm,
Doya doya bakışmayı;
Yalnızca bitiremedim,
Kendimle savaşmayı.

Yayınlanma: 29.07.2021 14:16
Düzenleme: 29.07.2021 14:16

Şiir Teması (Konusu): AŞK

Muhammet YILMAZ Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Yalnızlık Şiiri