Annemi Seviyorum şiiri, Salih ŞANLI şiirleri

Annemi Seviyorum Şiiri

ANNEMİ SEVİYORUM

Anam köylü kadını, hem ne köylü kadını
Sönmeyen ocağını, annemi seviyorum
En derinden hisseder analığın tadını
Şefkatli kucağını, annemi seviyorum

Gece gündüz dememiş, bir nice emek vermiş
Ciğerpârelerini sarmış, kol kanat germiş
Ninnilerle büyütmüş, şefkat gülleri dermiş
Beşik salıncağını, annemi seviyorum

Başörtüsü yemyeşil, andırır ağaçları
Tâ boyunca upuzun, kıskandırır taçları
Nâmahrem ne görmemiş, örgü örgü saçları
İffetin sancağını, annemi seviyorum

Yalınayak gezer evimizin bahçesinde
Cennet, ayağının nasır tutmuş ökçesinde
Yuvamızın kalbi, onun gönül serçesinde
Kalbimin sıcağını, annemi seviyorum

Kolay değil geleni gideni buyur etmek
Ocakta yemek pişirmek, fırında da ekmek
Hem çocuk besleyip hem kıra tarlaya gitmek
Sanmam bıkacağını, annemi seviyorum

Seccâdesi masmâvi semâlarda süzülür
Ayağımıza bir diken de batsa üzülür
O ılık nazarıyla kör düğümler çözülür
Candan ılıcağını, annemi seviyorum

Hakkını aslâ ödeyemeyiz annemizin
Üzülmesine râzı gelmez bir tânemizin
O mübârek kokusuyla dolmuş hânemizin
Her köşe bucağını, annemi seviyorum

Allah lûtfetsin ona sonsuz huzur saâdet
Katından bahşeylesin rahmet, mağfiret, nîmet
Mübârek Habîbi’nin komşuluğuyla cennet
Şefkatli kucağını, annemi seviyorum