Arzuhal şiiri, Süleyman Özel şiirleri

Arzuhal Şiiri

Yazda biter kış düşer
Göçe giden kuş düşer
Anılar debreşirde
Gözlerimden yaş düşer

Yel esti koptu yaprak
Sarıya çaldı toprak
Vardım yar kapısına
Yakındık olduk ırak

Sigaram kaldı yarım
Dilimde ahuzarım
Bin ümit beslemişken
Olmadı hiçbir kârım

Duvarlar nem kokuyor
Rüzgarlar sam ekiyor
Elime aldım kalem
Ucundan gam akıyor

Şiirime yük oldu
Siyah beyaz renk oldu
Bin derdim vardı benim
Toplandıda yek oldu

Ekmekte tuzumdu o
Kınalı kuzumdu o
Gönlün arzuhalini
Anlatan sazımdı o

Kırıldı kemik dilde
Ararım esen yelde
Şimdi onsuz günlerim
Savrulup durur külde

Eridi karlar yine
Şafak söküyor güne
Yarınları beklerken
Hasret kalmışım düne

Şaire yazmak kaldı
Yüreği üzmek kaldı
Madem gönülde öldü
Bir mezar kazmak kaldı