Üzülme Dostum şiiri, Temel Muzaffer ŞİŞMANOĞLU şiirleri

Üzülme Dostum Şiiri

Ne ekiyorsa insan,daima onu biçer.
Kardeşini seçemez,lakin dostunu seçer.
Muhteşem saltanatın,bil ki sonunda göçer.
Üzülme sen haline,dostum bunlarda geçer.

Makam,mevki,koltuklar,belki sana haz verir.
Ne kadar kazansan da,hepsi sana az gelir.
Tonlarca malı olan,daima çıplak göçer.
Üzülme sen haline,dostum bunlarda geçer.

Beterin beteri var,bu gününle mutlu ol.
Nasibin kadar gelir,bulamazsın başka yol.
Hiç yorulmaz sandığın,vücudun bir gün göçer.
Üzülme sen haline,dostum bunlarda geçer.

Kimsenin bu Dünya'ya,gelmek elinde değil.
Haksızlığa duvar ol,sen Yaratana eğil.
Zalim hükümdarlar da,sarayda kalmaz göçer.
Üzülme sen haline,dostum bunlarda geçer.

İmrenme başkasına,kim bilir ne derdi vardır.
Alem'e sığmam sanırsın,girdiğin mezar dardır.
Zenginde fukarada,Dünya'da kalmaz göçer.
Üzülme sen haline,dostum bunlarda geçer.

Şişmanoğlu bilir ki,Dünya'da ömür azdır.
Bir gönül kazanmaksa,duyulan büyük hazdır.
Binlerce yıl yaşayan,peygamberlerde göçer.
Üzülme sen haline,dostum bunlarda geçer.

Yayınlanma: 09.02.2018 18:44
Düzenleme: 09.02.2018 18:44

Şiir Teması (Konusu): Elindeki ile mutlu olmak

Temel Muzaffer ŞİŞMANOĞLU Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Üzülme Dostum Şiiri