Kendimle Hesaplaşmam şiiri, Ümit Oktay YILMAZ şiirleri

Kendimle Hesaplaşmam Şiiri

beni buralara bağlayan ne
bir umut mu
yeşerecek bir dal mı
beni buralara bağlayan ne
neden kopamıyorum bu yurttan
bataklığın içine batar gibi
her kaldığım zamanda
daha kötü bağlanıyorum
kurtulamıyorum
beni bu yurda bağlayan ne
bir dostlarım geliyor aklıma bir sevdiklerim
bunca çirkefe
bunca iğrençliğe karşın
beni bu yurda sıkı sıkıya bağlı tutan
bir dostlarım geliyor aklıma bir sevdiklerim
bir de bu yaşlı kalbi vatanı çağırıyor
ölümü yaklaşan filleri atalarının çağırdığı gibi
ah bu kalbim
getirdi beni buraya
nereye götürecek
olmaz bu kadar duygu yüklü
olmaz bu kadar duygusal
olmaz mı
olmazdı be dostum
bu kalp olmasaydı
nasıl yaşardım bunca güzelliği
bir tek yurdundan kopmak için
onca güzelliği nasıl bir yana itersin
itemezsin bilirim
fare olamayacağını da
batıyorsa bu ülke
kalan son nefer sen olmalısın
sana öyle diyor geleneğin
bulacaksın doğru olanı
kalbini çağıran yurdunun topraklarına kulak ver
neden kopamadığım orada yatıyor

Ümit Oktay YILMAZ
Ankara, 29 Mart 1996

Yayınlanma: 29.04.2016 23:50
Düzenleme: 29.04.2016 23:50

Ümit Oktay YILMAZ Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Kendimle Hesaplaşmam Şiiri