En Eski Yalnızlığımdır Aşk Benim Şiiri

En Eski Yalnızlığımdır Aşk Benim Şiiri

En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla

Sabahı olmazdı çok gecelerin
Alır, götürürlerdi beni onlar
Öptüğüm elleriyle, korkunç derin
Bir uçurumun kenarına kadar.

Sonra bırakır giderlerdi, üzgün
Bakardım sessizce arkalarından
Sonra umutsuzluk, gözyaşı ve kan.

Bütün umutlarım biterdi bir gün
Bir gecenin ortasında kalırdım
Tek başıma ben, ben ve yalnızlığım.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

Yayınlanma: 17.03.2017 20:45
Düzenleme: 17.03.2017 20:45

Ümit Yaşar OĞUZCAN Şiirleri

Şiiri Paylaşın

161 kez okundu.

En Eski Yalnızlığımdır Aşk Benim Şiiri İçin Yorum Yaz...

Yorumu Kaydet

Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.