Üşüyorum Yokluğunda Şiiri

Üşüyorum Yokluğunda Şiiri

üşüyorum yokluğunda
odam zifiri karanlık
elerim bedenim hasret kalmış sana
titriyor bütün benliğim yokluğunda
İstanbul beyaza bürünmüş
tıpkı kalbin gibi
bir onlar güzel görünüyor gözüme
sessizlik bürünmüş içimize
konuşmaz olmuş diller
biter mi bu günler geçer mi
bize yine yaz gelir aydınlık olur mu
güneş bizim için yine doğarmı sevdiğim
ben kışın ortasında bile nefesinle olsa ısınır mıyım
ah yarim sen gittiğin günden beri ben
hiç ısınmak nedir bilmedim bilemedim
yokluğunda ben hiç gülmedim...

Yayınlanma: 20.02.2017 06:59
Düzenleme: 20.02.2017 06:59

Şiir Teması (Konusu): yokluğun

Yaren ÖZEN Şiirleri

Şiiri Paylaşın

139 kez okundu.

Üşüyorum Yokluğunda Şiiri İçin Yorum Yaz...

Yorumu Kaydet

Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.