Çocukluğum Şiiri
Çocukluğum, çocukluğum...
Uzakta kalan bahçeler.
O sabahlar, o geceler,
Gelmez günler çocukluğum.
Çocukluğum, çocukluğum...
Gözümde tüten memleket.
Artık bana sonsuz hasret,
Sonsuz keder çocukluğum.
Çocukluğum, çocukluğum...
Habersiz ölen kardeşim,
Mezarı bilinmez eşim,
Her bir şeyim çocukluğum.
Çocukluğum, çocukluğum...
Bir çekmecede unutulmuş,
Senelerle rengi solmuş,
Bir tek resim çocukluğum...
Ziya Osman SABA
Yayınlanma:
Düzenleme:
108 kez okundu.
Çocukluğum Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Ziya Osman SABA Şiirleri:
- Misaki Milli Sokağı No: 37 (115)
- Emanet (137)
- Nefes Almak (121)
- Geçen Zaman (125)
Son Eklenen Şiirler:
- Bir Eşi Yok (21)
- Hep Bahar Olsun (26)
- Buradan Sesleniyorum (20)
- Yaşarken Öldüğüm Tek Gün (20)
- Toplumun Doktoru (19)
- GÜNEŞLİ GÜNLER (20)
- SEN-2 (19)
- HAKKIN YOK (22)
- Bordo Bereli (24)
- ESKİ GÜNLER (24)