Dem-i Vuslat Şiiri
Deprem olmuş tufan kopmuş farketmez,
Deli gönlüm bir sevdadan çarketmez,
Ne vazgeçer ne de uslanırım ben.
***
Gam değil ekmeğim, aşım kesilse,
Kör testere ile başım kesilse,
Aşkın sofrasında beslenirim ben.
***
Sırılsıklam vurgunum can dostuma,
Ağma bulut! çakma şimşek üstüme!
Yağmur yağmasa da ıslanırım ben.
***
Enginlerde sığmaz içim içime,
Oturmaz kalıba, girmez biçime,
Çıkar yükseklere seslenirim ben.
***
Seferber olsa da eşyanın tümü,
Hiç bir kuvvet taşıyamaz yükümü,
Kendi yüreğime yaslanırım ben.
***
Bir elimde cımbız, birinde tarak,
Körler aynasına gözsüz bakarak,
Karanlık gecede süslenirim ben.
***
Gücenmeyin, darılmayın boşuna,
Çene çalıp yorulmayın boşuna,
Altın olsam gene paslanırım ben.
***
Ölüm döşeğinde en zor anımda,
Sevgili! yeter ki sen ol yanımda,
“Dem-i vuslat” diye hislenirim ben.
Ahmet Süreyya DURNA
Yayınlanma:
Düzenleme:
116 kez okundu.
Dem-i Vuslat Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Ahmet Süreyya DURNA Şiirleri:
- Vasiyetimdir (117)
- Paradigmalar (115)
- Gençlik Efsanesi (117)
- Yaşlıların Cilvesi (108)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (19)
- ESKİ GÜNLER (19)
- Keşke İnsanlar Normal Olsa (19)
- KONUŞAN SAAT (24)
- Sen (28)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (23)
- KORKMA (20)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (24)
- Taş (23)
- Senden Beklemezdim (20)