Hep Mükemmeli şiiri, Ali GARBİOĞLU şiirleri

Hep Mükemmeli Şiiri

BUNDAN BÖYLE,
K E N D İ M İ,
BOŞUNA YORMAM.
Ç Ü N K Ü,
S E N,
HER NE YAPARSAN YAP,
B A Z I L A R I N I,
MEMNUN EDEMEZSİN.
SUSARSIN,
DİLSİZ DELER.
BİRAZ KONUŞURSAN,
B U D E F A,
ARSIZ SAYARLAR.
K E N D İ L E R İ İ S E,
K U S U R L A R I N,
HER TÜRLÜSÜNÜ YAPARLAR,
A M M A!
KONU BEN OLDUĞUMDA,
HEP MÜKEMMELİ,
“A R A R L A R”. . . !

HENÜZ,
YENİ ÖĞRENDİM,
ANTALYA,
KARPUZ KALDIRAN DA.
M E Ğ E R,
H A Y A T I,
İKİ ŞEKİLDE,
YAŞAMAK GEREKİYORMUŞ.
YAŞADIĞIN,
HER OLUMSUZLUĞA,
OTURUP ÜZÜLÜRSEN
KENDİNE YAZIK EDERSİN,
Y A H U T T A,
Y A Ş A D I K L A R I N D A N,
ÖĞRENİLMESİ GEREKENİ,
Ö G R E N İ R,
“YOLUNA DEVAM EDERSİN”. . . !

BEN ŞAHSEN,
SENİN VEFASIZLIĞINLA,
B A Ş E D E M E D İ M.
T A B İ,
B U D A,
B A N A D E R S O L S U N
A M M A,
Ş U N U B İ L K İ,
SENİN ÖNÜNDE,
DİZ DE ÇÖKMEDİM.
U M A R I M,
BUDA SANA, DERS OLSUN. . . !
Ç Ü N K Ü,
SANA ULAŞMAK İTEDİM,
U L A Ş T I M,
B U D E F A,
D O K U N A M A D I M.
D O K U N D U M,
B I R A K A M A D I M.
USANIR BIRAKIRSIN DEDİM,
B U D E F A,
“U N U T A M A D I M”. . . !

Ş İ M D İ L E R D E,
Y E Ğ A N E K A Y Ğ I M,
B İ R,
“E R Z İ N C A N L I”!
T A N I D I M K İ,
“S A D E C E O N A Y D I”!
“O L A Ğ A N Ü S T Ü”!
“S A Y Ğ I M”. . . !

ASLINA BAKARSAN,
BAŞIM’A GELEN,
H E R G Ü Z E L L İ K,
BENİM ŞAHSİ ÖZÜMDEN
S I K I N T I L A R A,
D E Ğ İ N İ R S E K !
D O B R A D O B R A,
K O N U Ş M A M D A N,
Ö T Ü R Ü D Ü R !
Y A N İ
“S Ö Z Ü M D E N”. . . !

Ali GARBİOĞLU / HATAY
REYHANLI