Sanki Sen şiiri, Ali GARBİOĞLU şiirleri

Sanki Sen Şiiri

BİRAZ EZELDEN,
SÖZ ETMEK İSTİYORUM,
E Z E L D E N.
P E K İ K İ M D E N,
B İ L İ Y O R M U S U N U Z?
K İ M D E N ?
H A N İ H E P,
“E R Z İ N C A N L I M”,
D E D İ Ğ İ M,
“G Ü Z E L D E N”. . . !

BİR KEZ,
HAYRAN OLMUŞTUM,
SENDEKİ ÇEHRENLE
B E N İ Z’E,
NE VAKİT BAKSAM,
SANKİ SENİ GÖRÜYORDUM,
A N T A L Y A D A,
“A K D E N İ Z’E”. . . !

SANKİ RABBİM,
BÖYLE NAKŞETMİŞ,
ALNINDAKİ KİTAP’I.
NE VAKİT,YÜZÜNE BAKSAM,
S A N K İ,
S E M A D A
M E H T A P’I İ Z L İ Y O R U M,
“M E H T A B’I”. . . !

HANİ,
K A R A K I Ş D E R L E R,
Y A,
ORTALIK BUZ KESERMİŞ,
G Ü Z Ü N.
İŞTE O, BUZ KESEN,
H A V A D A,
S I C A C I K T I,
O, MEHTAP’A BENZER,
“Y Ü Z Ü N”. . . !

BEN SENİN NERENİ,
B E Ğ E N İ Y O R D U M,
S Ö Y L E S E N E,
N E N İ.
İŞTE SANA AŞIK OLMAMIN,
BAŞLICA NEDENİ,
ÇÜNKÜ RABBİM,
Ö Z E N İ P T E Y A R A T M I Ş T I,
“Ç E H R E N İ”.
Ş İ M D İ,
S Ö Y L E S E M M İ,
SÖZ ETMEK İSTEDİĞİM,
İ M A Y I,
AKLIM BAŞIMDAN GİDİYOR,
H E R G Ö R D Ü Ğ Ü M D E,
MEHTAB’I KISKANDIRAN,
“SENDEKİ SİMAYI”. . . !

E R Z İ N C A N L I M,
SENİN BAKIŞLARIN,
İLK BAHARDA
YATAĞINA SIĞMAYAN,
N E H R E,
B E N Z E R D İ,
N E H R E.
B İ L İ Y O R M U S U N ?
BEN,
NİCE GÜZELLER GÖRDÜM,
H İ Ç B İ R İ N D E Y O K T U,
E R Z İ N C A N L I M D A,
“O L A N Ç E H R E”. . . !

Ali GARBİOĞLU / HATAY
REYHANLI