Döne Döne Şiiri

Döne Döne

DÖNE DÖNE
Yunus gibi “Ya Hak” diye yanarım.
İçip aşk şarabın gönlüm kanarım.
Toptuk dergâhına ömür sunarım
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Mevlana’yım Şemsi, doldu dergâha.
Gönüller coş oldu, kalktılar şaha.
Tenler vuslat ile durdu semaha.
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Veysel’im yolum uzun ve ince.
Zamanı sorulmaz gündüz ve gece.
Sadık yâre doğru tenimden önce,
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Karacaoğlan gibi güzel ardına,
Yüreğim sunmuşum, gönül merdine.
Yıllar yılı yanıp durdum derdine
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Pirler badelerin sundular bana.
Dediler iç ki ol yürek kana.
Hiç sayıp ömrümü durdum divana.
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Sazlar meclisinin gönül meşkinde.
Yârı konak ettim gönül köşkünde.
Yürek nara döndü, onun aşkında.
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Çoruh şaha kalksa sönmez ateşim.
Yakmaz da kavurur gönül güneşim.
Ruh ahrete sürer tenimi peşim.
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Yusufoğlu der ki dağlar karına.
Gönül düştü figanına zarına.
Ömür bitti gayrı ermez yarına,
Özlem ateşiyle ben döne döne.

Şiir Teması (Konusu): SEVDA

Coşkun KOÇHAN Şiirleri

150 kez okundu.