Koş Gelir Şiiri
Koş Gelir
Ağalık, beylik, hanlık ne yazar.
Boş yere kimseyi kılma bi hüzar.
Gün gelir seni de çağırır mezar.
Kazmayı, küreği, kapan koş gelir.
Neylersen. nafile durman ebedi.
Senden önce nice kişi denedi.
Geçersiz imzası, mührü senedi,
Vadenin sonunu duyan koş gelir.
Neler verir sana bu kibir hissin.
Gözü doymazlığın, bitmez hevesin.
Tükenince gücün, en son nefesin,
Kendin dost yerine koyan koş gelir.
Unutma bu dünya değildir mülkün.
Aldanıp ta benim sansan da ilkin.
Hocalar üstüne verirken telkin.
Martaval sözleri sayan koş gelir.
YUSUFOĞLU ömür sona varınca.
O naçiz bedenin kefen sarınca.
Keyveni un, şeker helvan karınca.
Feryadı figanı yayan koş gelir.
Şiir Teması (Konusu): SOSYAL
109 kez okundu.