Maskarası Şiiri
Maskarası
Çalar çırpar geçer kâra.
Yoksulu sevk eder dara.
İnsan gibi de mezara,
Girer varlık maskarası.
Yüreğinde yoktur iman.
Mala mülke eder güman.
İşine geldikçe imam,
Olur yalan maskarası.
Yüze göze türlü boya.
Sürü vermiş doya doya.
Utanmadan asil soya,
Söver dilin maskarası
Etek örtmez dizlerini.
Ölçüp biçmez sözlerini.
Ele güne gizlerini,
Yayar elin maskarası.
Gezer caka sata sata.
Tutunmaz bir zanaata.
İmansızca ite puta,
Tapar aklın maskarası.
Kim verdi bilmez canını.
Damarındaki kanı.
Ne de uğruna varını,
Harcar çağın maskarası.
Kibrini tanımış ehil.
Karalardan kara cahil.
Her yünüyle Ebû Cehil,
Olur iman maskarası.
Şiir Teması (Konusu): TAŞLAMA
146 kez okundu.