Nem Neyin Kızı Şiiri

Nem Neyin Kızı

Kırmızı gülleri deste yanakta,
Ağzı şeker ballar akar dudakta.
Gökten yere bir nur gibi ayakta.
Dikilip duruyor nem neyin kızı.

Dolamış örüğün narin beline.
Gül menevşe takmış zülfün teline.
Beni bir sevdanın koymuş eline,
Harlayıp yakıyor nem neyin kızı.

Yay eyleyip germiş, hilal kaşını.
“Göklere kaldırmış” dikmiş başını.
Nice yüreklere aşk ateşini,
Yandırıp duruyor nem neyin kızı.

Ok gibi kirpikler vurur sineme.
Derman eylemiyor, ciğer yâreme.
Geleceğim diyip bir gün haneme.
Söz verip cayıyor, soysuzun kızı.

Gözleri geçilmez sanki bir umman.
Bakıp da içine daldığım zaman.
Edası işvesi her daim güman.
Verdirip gülüyor nem neyin kızı.

YUSUFOĞLU der ki, gönülden sevme.
Mümkün mü tenini, sarmaya evme.
Libasında binbir, ilikli düğme.
Naz edip çözmüyor, nem neyin kızı

Şiir Teması (Konusu): SEVDA

Coşkun KOÇHAN Şiirleri

123 kez okundu.