Yarın Şiiri
Yarın
Yanında yarın,
Aklımda harfler.
Harfler var, sen yoksun.
Yarının adı var
Yanında taşıyorsun.
Yarını görüyorum,
Seni göremiyorum,
Sen yarından da mı soyutsun?
Hiçliğe bakıyoruz,
Ama gözleri var hiçin.
Pencereleri var bana açılmıyor.
Sesler var, dinliyorsun.
Hiç adımı duymadım,
Gücüm yetmiyor haykırmaya
Ve duyulmuyor senin mecralarında dakikaların gürültüsü.
Oysa ben yalnızca yelkovanın tıkırtısında kendi adımı duyuyorum
Ya da hayal mi görüyorum?
Hayal bile olsa görüyorum
Hiçten çok değil mi?
Adım var saatte.
Adım adım artıyor gürültüsü.
Bu karabasanı kovar mısın benim yerime?
Ben adımı haykıramıyorum.
Bak yelkovanın bile gücü yetmiyor.
Su oluyor zaman
Birikmedikçe duyulmuyor sesi
Adımın da bir önemi kalmıyor, iyi ki kalmıyor.
Cam oluyor, saydamlaşıyor,
Kimse görmüyor sonra zamanı.
Nasıl geçtiği bile bilinmiyor.
Emine Aydoğan
Şiir Teması (Konusu): Soyut ve gerçek olanın tanımlanma çabası; boşluk ve anlamsızlığın önüne perde gibi çekilen kaygıları somutlayarak.
130 kez okundu.