ŞOFÖR Şiiri

ŞOFÖR

ŞOFÖR
Gece gündüz, direksiyon çevrilir,
Bir o yana, bir bu yana gidilir,
Bütün plakalar ezbere bilinir,
Yirmi iki Edirne, otuz beş İzmir,

Dünya'da Man, ahrette iman,
Yirmi beş Erzurum, altmış beş Van
Kuzu kurdun, yol Ford'un
Şoförlük için bize mi sordun?

Yollar Doç'un, bastır koçum,
Kırk dört Malatya, on dokuz Çorum,
Arabam Mazda, huzur namazda.
Kışın mazotu donar ayazda.

Rampada yavaş, düzde savaş
Yirmi yedi Antep, kırk altı Maraş,
Bir de uyku bastırdı mı yavaş yavaş,
Demli bir çay içilir, yola devam edilir.

Asfaltta süzülür, şosede büzülür,
Bir sohbete başladı mı, dili çözülür,
Rampanın ustası, sollamanın hastası
Ne güzel tarif etmiş Ata'sı;
Şoför, en asil duyguların ustası.

Bayramda bile çocuklarını göremezsin,
Cenazen olur, gömmeye yetişemezsin,
Zamanla yarışır, vites küçültemezsin,
Öyle bir meslektir ki, ecelinle bile ölemezsin.

Şiir Teması (Konusu): Şoförlük mesleği

Haldun Şişman Şiirleri

156 kez okundu.