Gönlüm Veysel şimdi Şiiri
Gönlüm Veysel şimdi
Gönlüm Veysel şimdi
Alın başımdan bu sevdayı
Esen yelde ahım var
Akan sularda göz yaşım
Yer yüzünü seccade kıldı bana rabbim
Sevdam büyük
Sevdam belimi kıran yük...
Medineden güneşler taşıdım ona
Gönlüm Veysel şimdi
Hiradan inciler topladım ona
Asrım çöldür,gönlüm deve çobanı
Gönlüm Veysel şimdi
Gönlüm güle aşık şimdi
Geç kaldı ah geç kaldı...
Gül kokular gelmedi mi
Beklenen ferman gelmedi mi
Hala önünde develerin gönlüm
Veysel gönül
Nerdesin
Asrın zincirleri ayaklarında
Çok ağlattı gönlüm
Çok bekletti Medineyi...
İşte savaş meydanı
Nerdesin
Senden dertliyim gönlüm
Çok korkak çıktın
Seni bir kahraman bilirdim gönlüm
Çok yanlıştasın
Kuyularda mısın...
Öpülsün gül gül izler
Sök dişlerini engellerin
Zamanı gelmedi mi gönlüm
Neredesin
İşte savaş meydanı...
İşte aşk meydanı...
Şiir Teması (Konusu): gönül
143 kez okundu.