Sevin hiçliğe koşan gönlüm... Şiiri
Sevin hiçliğe koşan gönlüm...
Sevin hiçliğe koşan gönlüm
Toprağın seslenişiyim güneşe...bir iğde ağacıyım
Şu bahar günü
Bir bahar günü neşesizim bir yetim gibi
Acıdım gönül ağacıma bir bahar günü
Çiçek açmalısın bahçemdeki iğde ağacı gibi...
Acıdım gönül ağacım sana bir bahar günü
Sevin hiçliğe koşan gönlüm
Gönlüm mavi artık türkün
İğde ağacımın türküsü çiçekli
Baharın şarkısı çiçekli
Bahar geri geldi gönlüm sana
Şimdi hürsün gönlüm
Şu mavi göklere uzasın bu iğde ağacım
Hasreti var derdi var gönlümün
Kırılmıştır dalı budağı
Kış yaman geçti
Acıdım gönül ağacıma bir bahar günü
Sevdiğim
Göklerden kıymetli bildiğim
Acıdım gönül ağacıma bir bahar günü
Çiçeksizdi
Çocuklar oynuyor çiçekli bir bahçede
Acıdım gönül ağacıma bir bahar günü
Boynu büküktü iğde ağacımın...
Çiçeksizdi
Sevdiğim
En çok sevdiğim
Bal yapan arılar gibi çiçek çiçek gezsin gönlüm
kuşlar gibi uçsun gönlüm ...mevsim bahar
Bahçemdeki iğde ağacı çiçek çiçekken
Acıdım gönül ağacıma...
O çiçeksiz
Kuşlar uçarken o kanatsız...
Yalancı baharlarla geçti zamanı
Acıyın o gönle ki
Yalancı bahara aldanmış bir iğde ağacı gibi o
Çiçeklenmedi gönül ağacım...
Toprak dirildi gönlüm dirilmedi...
Dirilmeli her bahar...
Şiir Teması (Konusu): Sevin hiçliğe koşan gönlüm
212 kez okundu.