Aşkın Bu Gücü Şiiri
Aşkın Bu Gücü
AŞKIN BU GÜCÜ
Kuru bir dal idim, can verdi özü,
Taşı mermer eyler aşkın bu gücü.
Gönül sarayının sönmez yıldızı,
Kışı bahar eyler aşkın bu gücü.
Mecnun’u düşürdü bitmez yollara,
Ferhat dağı deldi, baktı hallere.
Düşürse de bizi dilden dillere,
Derdime kâr eyler aşkın bu gücü.
Zincir vursan durmaz, bentleri aşar,
Deryalar çekilir, yürekten taşar.
Sevenler ölse de namıyla yaşar,
Cihanı dar eyler aşkın bu gücü.
Ne sultan dinler o, ne ferman bilir,
Bir tatlı bakışla cana can gelir.
Gönül bir güzeli kendine verir,
Yokluğu var eyler aşkın bu gücü
Şiir Teması (Konusu): Aşk
14 kez okundu.