Dur Yolcu Şiiri
Dur Yolcu
DUR YOLCU
Ruhlar aleminden ana rahmine,
Ana rahminden Dünya'ya, Dünya'dan kabire, kabirden haşire
Haşirden, ebed memleketine giden yolcu ;
Yola azık hazırladın mı?
Azıkların en hayırlısı takva imiş ,
Zannetme ki ömür sermayesi tükenmez ,
Yarına kim çıkar, O'ndan başkası bilemez.
Önce çocukluk, gençlik gafilce oyalanırsın,
Bir rüya idi hayat, ölünce uyanırsın.
Sur'un sesini duyunca, mahşerde toplanırsın.
Ömrün özetidir amel defteri,
Her şey yazılıdır, doğduğun günden beri,
Günahlarla, sevaplar tartılır,
Sevabın daha çoksa, cennete varılır.
Şiir Teması (Konusu): AHİRET
204 kez okundu.