Kimsesizlik Şiiri
Kimsesizlik
Bir haziran ayının mı baharı
içimde fırtına esiyordu soğuk dalgası
Sanki sonbaharı
Uyandım ki bir kış sabahı.
Alın yazısı kara bahtıma
kurşun geçti tahtıma
kurşun çıkmaz çeyizinde
sanki bir uçurum őtesinde.
Dűnya başka
hayat başka
kolay mı
ALLAH AŞKINA.
o gunlere doyamadım
yűreğime koyamadım
ağacın gőlgesi gibi karanlık
hayat durdu bir anlık.
Űmitleim hayallerim
hani kaldı mı neyim
oysa kalem gibi
tűkendi herşeyim.
Pencere őnűnde dalmışım
çaresizlikten yoksun kalmışım
yalnızlığa pek de alışmışım
ışte şiiri bu vesile adamışım..
Şiir Teması (Konusu): kimsesizlik
125 kez okundu.