Yalnızlık Kadermiş Şiiri

Yalnızlık Kadermiş

Yalnızlık kadermiş
Hüzünmüş, kedermiş
Ömrünce gidermiş
Dert içmek, kanmakmış.

Ölmekmiş yaşarken
Düşmekmiş koşarken
Çileyle pişerken
Kavrulmak, yanmakmış.

Yalnızlık işte bu
Verenin olmaz su
Azrail'i hu hu
Her daim anmakmış.

İSMAİL MALATYA