YOL Şiiri

YOL

YOL

Yol var,güle gider,
Yol var,gönüle gider,
Yol var,baht karartır,
Yol var,geçmiş aratır.

Yol var,cümle derdin bitirir,
Yol var,ahu gözlün yitirir,
Yol var,tüm günahın götürür
Yol var,kor,yüreğe oturur..

Yol var,dağları deler,
Yol var,kundaklar beler,
Yol var,şaşırtır kader,
Alır götürür,yıllar,seneler.

Ey bu yolun yorgun yolcusu,
Sen giden,kalır mekan hancısı,
Yol var,mekkenin siyah incisi,
Hak sorar,karıncanın küncüsü.

Yol dedik ,yol sonuna gelindi,
Yeni gelen,et kemiğe büründü,
Dert bizde,derin kuyudan da derin.
Güz derler ya bahar sonu göründü.

Yol dedik,ağumuzu bal eyledik,
Yol dedik,dalımızı gül eyledik,
Yol dedik,dünyamızı hâl eyledik,
Yol bitti,dilimizi lâl eyledik

muşair Mustafa ŞERBETÇİ
29 Ekim 2020

Şiir Teması (Konusu): Hayat

Mustafa ŞERBETÇİ Şiirleri

221 kez okundu.

YOL Şiiri Hakkında Yorum Yazın

Şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.