HAL BUDUR HALDAN BİLENE Şiiri
HAL BUDUR HALDAN BİLENE
HAL BUDUR HALDAN BİLENE
Sözün, satırın bittiği yerdeyiz.
Hal budur, haldan bilene.
Hal bilmezlerin dünyası.
Gelen ağlar, giden ağlar.
Toprağa saplanmış sabanımız,
Taş oynamaz, kol oynamaz,
El oynamaz, öküz gitmez.
Neyi söyleyim, hangi ahvalimi.
Hal budur haldan bilene.
Bizimde çıksın ağzımızdan,
Çıksın, iki satır ağıdımız.
Yaz dedin yazarlar,
Divit ağlar.....
Sazlıkta kamış tükendi.
Baban bitti ocak başında,
Anan yanar dert ateşinde,
Ağızda tat kalmadı,
Tuz tükendi....Oğul.
Yaz dedin, yazarlar..
Kalmadı bitti ahvalimiz.
Yazacak ahval tükendi.
Dert bizde dil söylemez ,
Saklar, dil söylemez namerde,
Göz görmez, gelen bilmez,
Işık gitti.....
Lambada gaz tükendi.
Su akmaz ekmek bitti...
Un tükendi, can tükendi,
Yakmaya kav tükendi.
Dil söylemez,
Dildeki derman tükendi.
Söz okunmaz.
Kalem yazmaz..
El düştü, kalem tükendi.
Baktıkça söndüler sıra sıra,
Ardı ardına, birer birer,
Gök kubbe acımasız,
Derdime sırdaş kalmadı,
Gökteki yıldızlar tükendi.
Kış tükendi,
Bahçede hazan tükendi,
Yaz gitti, yazan tükendi.
Ayak gitmez,
Söz bitti, ozan tükendi.
Gölge gitti, su döküldü,
Ateş söndü....dert tükendi.
Giden gelmez,
Yol tükendi.
24/06/2025
Mustafa ŞERBETÇİ.
Şiir Teması (Konusu): Hayat
403 kez okundu.