Dinle İnsan Şiiri

Dinle İnsan

Ey insan! dinle sana sesleniyor gönlüm.
Kıpırdamaz ağzım , ağzıma kilit vurmuş gönül bülbülüm.
Dinle, haykırır içimden bir can.
Sonudur belki ömrümün bu feryat, belki bir figan.

Gökyüzü bir topraktır bana nicedir.
Şu kara topraktan daha temiz , daha ferah.
Ne haşere var , ne kırkayak.
Benzemez hakikaten şu kara ile şu mavi toprak.

Biz ki asırlardır bir kara toprağa ölmüş , bölünmüşüz.
Hangi akıldan geçmiş mavi bir ölüm.
Ölüm bu kadar bedbaht, ölüm riyakar , ölüm zulüm mü?
Yahut pençesi sivri, bir aslan kadar mı zulmü ?

Şu mavi topraklar halbuki ne yücedir.
Ölümü müjdeler , selamlar ölümü.
Bereketi sonsuz , bereketi yüce.
Ne yılan var , ne haşere.

Zehra Şiirleri

126 kez okundu.