Gönül Bu! Şiiri

Gönül Bu!

GÖNÜL BU:
HER NE KADAR
GÖRÜNÜŞTE,
BİR ACİZ NOKTA,
OLDUYSADA,
BİR KÖŞESİNE,
BİN BİR ALEM,
S I Ğ M I Ş T I R.
BEDENİN,
EN BÜYÜK YOLUNA,
SIĞMAYAN,
G A M K A F İ L E S İ,
DARACIK BİR KÖŞEDE,
İ N A N I N K İ,
“K A Y B O L U R”. . . !

İŞTE;
TÜM BUNLARDAN,
D O L A Y I D I R,
BEN ŞAHSIMIN,
HİSLERİMİ ANLATABİLECEĞİM,
HATTA,
Ç E K İ N İ P,
U T A N M A D A N,
NAZLANABİLECEĞİM,
KİMSEM YOK.
BU NEDENLE,
BANA BİR ŞEY,
OLMANMIŞ GİBİ,
DAVRANMAK ZORUNDAYIM.
AMA:
BU ZAMAN ZARINDA,
İNANIN Kİ,
BEN KENDİM DE,
İSTESEMDE İSTEMESEMDE
Y I K I L A B İ L İ Y O R U M.
BU ZAMAN ZARFINDA,
KİMSE GÖRMESEDE,
KİMSELER DUYMASADA,
“T Ü K E N İ P”,
KAYBEDİYORUM,
“YAŞAMA SEVİNCİMİ”. . !

RABBİM DEN!
DUYĞULARIMI, HİSLERİMİ,
A N L A T A B İ L E C E Ğ İ M,
V E,
BENİ ANLAYABİLEN,
BİR CAN YOLDAŞI,
Kİ,
ONUN ÖNÜNDE,
T I P K I,
SÖĞÜT DALI GİBİ,
E Ğ İ L M E L İ Y İ M.
E Ğ E R,
RABBİMDEN,
NİYAZ EDİYORSAM,
YAŞAMAK NEYMİŞ,
SEVDALANMAK NEYMİŞ,
B E N D E B İ L E Y İ M”. . . !

ZAMAN ZAMAN,
G E N E L L İ K L E,
SANA OLAN İSYANIM’A,
HECELERİM,
YÜZ ASTIRIRKEN.
DİZELERİM,
HINCIMI BASTIRIRKEN,
BİR İSYAN,
BİR HAYKIRIŞ,
HA BAŞLADI,
HA BAŞLAYACAK DERKEN.
YİNEDE,
SESSİZ SEDASIZDIM,
ÇEKİP GİDERKEN.. . !

“Ç Ü N K Ü”!
BİR YERDE,
BARDAĞI TAŞIRAN,
SON DAMLA,
OLMAMALIYDIM,
HALI HAZIRDA,
HER ZAMANKİ GİBİ,
“K A D E R’E”!
“B O Y U N B Ü K E R K E N”
Ü S T E L İ K
K E N D İ,
“K E N D İ K E N D İ Y K E N”. . . !

Ali GARBİOĞLU / HATAY
____. R E Y H A N L I

Şiir Teması (Konusu): Ö Z L E M!

Ali GARBİOĞLU Şiirleri

170 kez okundu.