Muhakkak, Umarım Şiiri
Muhakkak, Umarım
Işığın dokunmadığı, kör bir kuyunun dibinde,
Yüzlerce kokunun birbirine karıştığı bir bahar arifesinde,
Sesin çarpacak zerre bulamadığı uzayın boşluğunda…
Uykunun en derin yerinde benliğimin arasında,
Arardım, Tanırdım, Bulurdum Seni…
Karanlıkta, parıldayan gözlerinden,
Zambak ve Sarı Papatyalar arasında, rüzgarın getirdiği yalnız kokundan,
Boşlukta, kalbime kondurduğun korkunç ağırlıktan…
Duygularımın, dualarımın,düşüncelerimin ve davranışlarımın bir köşesinde,
Muhakkak!
Sende tanırdın beni;
Gözlerin için Yusuf oluşumdan,
Kalabalıklarda; Seni, içime çekişimden…
Dumanlar içinde, Hâşâ! bipişman yüreğimde taşıyışımdan,
Sensiz eksik oluşumdan,
Umarım, Sende tanırsın beni…
Anıl E. B.
Şiir Teması (Konusu): Aşk,Tutku,Korku
109 kez okundu.