Beklerken Şiiri

Beklerken

Saatler geçmedi
geceler susmadı
bir adımını beklerken
bin kez öldüm aynı yerde

kapılar yüzüme kapandı
sokaklar ayak izini sildi
ben gölgeni bile özlerken
Sen bașkalarının ıșığında kayboldun

her umut kırıldığında
kalbim yeniden toplandı
çünkü hep belki dedim
belki dönersin

ama öğrendim
beklemek
gelmeyene verilen en büyük hedapmıș
ve ben
en güzel yıllarımı sana bıraktım
beklerken