Taş Şiiri

Taş

Taşlar ağır yerinde,Sakın alma eline
Rüzgar hafif kendine,Uçar gider heryere
Deniz çılgındır bazen taşar olduğu kap'tan
Ormandaki ağaçlar saçlar gibi Savrulan
Güneş derdine yanar ağlayamaz kendine
Ay seyrediyor dünyayı,hayran hayran yerinde
Dünya durmadan döner,düşmüş kendi derdine
Fizik kanunudur bu kendi istemesede
Yıldızların ışıkları anca bu kadar der gibi.
Mum ışığı sanki,aydınlatıyor kendini