Sensiz Mevsimler Şiiri
Sensiz Mevsimler
Yapraklar dökülürken, sensiz bir sonbahar
Rüzgar fısıldarken, adını duyar gibi
Geceler uzun oldu, yıldızlar sönük artık
Bir zamanlar yanımdaydın, şimdi ise uzak
Sensiz mevsimler geçmiyor,
Zaman duruyor içimde.
Bir gölge gibi peşindeyim,
Ama sen yoksun, hiçbir yerde.
Küçük bir sokakta, adımlarım yankılanır
Eskiden birlikte güldüğümüz anılar
Şimdi yalnızlık oldu, her köşede izlerin
Gözlerimde saklı kaldı, giden o sevgilin
Sensiz mevsimler geçmiyor,
Zaman duruyor içimde.
Bir gölge gibi peşindeyim,
Ama sen yoksun, hiçbir yerde.
Belki bir gün döner misin?
Bir sabah ansızın…
Ama korkarım çok geç olacak,
Kalbim susacak o zaman.
Sensiz mevsimler soluyor,
Zaman da unutur belki…
Ama ben hep aynı yerdeyim,
Sonsuz bir bekleyiş gibi…
Ferhat karahan
Şiir Teması (Konusu): Sevgi
203 kez okundu.