Sensizliğin Ertesi Şiiri
Sensizliğin Ertesi
SENSİZLİĞİN ERTESİ
Bir deli rüzgardı sensizlik ne tarafa eseceği belli olmayan,
Bir güneşti arada bir penceremden ışığı vuran,
Bir yağmurdu beni ansızın sırılsıklam bırakan,
Ve bir yalandı sensizlik hiç yaşanmamış,hiç olmamış…
Sensizliğe yeni bir ad koyacak olsam,ölüm derdim,
Yokluk derdim,boşluk derdim ama en kötüsü çaresizlik derdim.
Aslında sen hiç benimle olmadın hep ayrı yerlerde ayrı limanlarda
Buluştuk ben koştum sen koştun ama bir araya gelmedik.
Şimdi sen yoksun ben yapayalnız buralarda kusura bakma aşkım belki
sana daha kavuşmadan gidiyorum ne yapsam bilmem ki;
Askerim ya ondan nemli gözlerim,
Senden ayrı olmak meğer ne zormuş gülüm,
Sözlerinde dirilip,gözlerinde öldüğüm,
Yalanmış tüm bunlar adı bile konmamış,
Ne Mecnun Leyla’sından ayrı,ne de Leyla Mecnunundan ayrı kalmış,
Hadi söyle bir tanem yalan de palavra de masal de buna,
Yapılmaz bu nankörlük seven insana.
SENSİN ŞU DÜNYA DA TEK ARZUM EMELİM, İSTEDİĞİM BERABER AĞLAYIP GÜLELİM.
GÖKHAN ERMEYDAN
Şiir Teması (Konusu): Aşk
200 kez okundu.