Gülmeye Hasretim Şiiri

Gülmeye Hasretim

Yüzüm mahkeme duvarı,
Sararmışım rengim sarı,
Sevemedim bu diyarı
Gülmeye hasretim ana.

Burada acı çekmeyi,
Öğrendim sildim gülmeyi,
Tam öğrendim sabretmeyi
Gülmeye hasretim ana.

Dört duvarın içindeyim,
Günyüzü görmez haldeyim,
Söyle bana ne edeyim
Gülmeye hasretim ana.

Bu ortam çürüttü beni,
Yıktı ezdi bu bedeni,
Kalmadı bir tek seveni
Gülmeye hasretim ana.

İbrahim Akbaş
26 01 2007 Cuma (1)