HAZAR GÖLÜ Şiiri

HAZAR GÖLÜ

Hazar gölü başında,
Bir ağacın altında,
Oturup ağlıyorum
Boş kayığın yanında.

Elazığ’a geldik biz,
Ne yazık ki kimsesiz,
Böyle kimsesiz yerde
Kalmasın benden bir iz.

Şeyhdavutlar yüzüyor,
Yüzüp kulaç atıyor,
O yetmiyormuş gibi
Karpuzla top oynuyor.

İbrahim Akbaş
20 07 1989 perş. (3)

İbrahim Akbaş Şiirleri

164 kez okundu.

HAZAR GÖLÜ Şiiri Hakkında Yorum Yazın

Şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.