Babam Şiiri
Babam
Daha dün gibi ellerimde rabbime uğurladım seni zamansız
İçime hasretin düştüğünde ayaklarım toprağına getirir beni
Sana çok söyleyecek sözüm olmasına rağmen
Dilim tutulur konuşamam
Mezar taşına uzun Uzun bakarım.
Karanlığın içinde elim boşluğa uzanır
Başım ellerimin arasında çaresizliğe kutsanırım
İçin için ağlar gözyaşımda hiç olurum
Toprağın çiğdem kokmazsa boğulurum
Uzaklardan hayalin gecikirse tutsak olurum
Sana kavuşur yinede efkarlanırım
Nefes alamam
Yüzüm düşer gücenirim
Sana olan gönül kırıklığım bu yüzden
Biliyor musun seni çok özledim baba
İçime kapandığımda bir sıkıntı basar beni
Gönlüme bir keder düşer
Yokluğunla hüzünleniri
Sen istersen yüzüm güler hüznüm geçer
Ama bir korku var içimde özlerim diye
Son seferini yapan bir gemiye yolcu olur
Yanar yanar kül olurum
Denize düşer yakamoz olurum ay ışığında
Tel tel dökülürüm yük olurum ecele
İçimden bir his geçer sevinirim
Özlerim seni baba
Kalbimin en derin yerine gömdüğüm
Babam
Dakikalar geçtikçe kalmak güçleşiyor
Bağışla beni
Seni çok özlediğimde
Yüreğime dokunduğunda
Duramam düşlerimle toprağına gelirim yine
Hoşçakal baba
Mustafa Şen
Şiir Teması (Konusu): BABA
274 kez okundu.